Η πόλη των θρύλων
Τα Ιωάννινα, η πρωτεύουσα της Ηπείρου, αναπτύσσονται γύρω από την υπέροχη λίμνη Παμβώτιδα. Η φύση, το κλίμα και ο χαρακτήρας της πόλης ορίζονται από αυτήν την υδάτινη «κυρά». Η λίμνη, με τα ακύμαντα νερά και το μικρό νησάκι αποτελεί ένα φυσικό μνημείο, που γύρω του ζει και αναπνέει ολόκληρη η πόλη.
Η πολιτιστική ιστορία των Ιωαννίνων, με τους μεγάλους πεζογράφους και ποιητές, τα καλλιτεχνικά και πνευματικά δρώμενα, που διοργανώνονται όλον τον χρόνο, δίνουν την ευκαιρία για μια γνωριμία με τις ρίζες της πνευματικής παράδοσης της Ηπείρου.
Οι διαδρομές μέσα την πόλη, τα πολλά αξιοθέατα και τα μουσεία, προσφέρουν την αίσθηση μιας άλλης εποχής, γεμάτης μυστικά και θρύλους. Θαυμαστά κτίρια, όπως η Οικία Χουσείν Ματέι, το Οθωμανικό Τέμενος του Βελή Πασά και ολόκληρο το ιστορικό κέντρο των Ιωαννίνων αποτελούν μοναδικά αξιοθέατα.
Τα Ιωάννινα υπήρξαν πολυπολιτισμική επικράτεια, με κυρίαρχο το χριστιανικό, το ισλαμικό και το εβραϊκό στοιχείο. Αυτή η συνύπαρξη έχει αφήσει έντονες μνήμες και καταγραφές στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Η Στοά Λούλη είναι ένα από τα σημεία στα οποία οι τρεις κοινότητες συνεργάστηκαν και προόδευσαν. Η στοά αρχικά λειτουργούσε ως χάνι, για να μετατραπεί κατόπιν σε εμπορικό κέντρο μεγάλης σημασίας για όλη την Ήπειρο.
Το επιβλητικό κάστρο των Ιωαννίνων χτίστηκε το 528 μ.Χ. από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Πρόκειται για το αρχαιότερο βυζαντινό φρούριο της ελληνικής επικράτειας, με αδιάκοπη ιστορία. Με την πάροδο των ετών εξελίχθηκε σε μία πραγματική πολιτεία, στα πλαίσια της οποίας προόδευσε σε υψηλό βαθμό η πνευματική ζωή των Ιωαννίνων.
Στο ίδιο αυτό κάστρο έζησε ο Αλή Πασάς, αυτή η εμβληματική και αινιγματική μορφή της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ο μεγάλος του έρωτας για την περιβόητη Κυρά – Φροσύνη έχει αφήσει έντονο απόηχο, που δονεί ακόμα την ιστορία της πόλης.
Ο δρόμος, καθώς συνεχίζει, οδηγεί σε ένα από τα ομορφότερα σπήλαια της Ευρώπης, το Πέραμα. Το σπήλαιο, το οποίο είναι προϊόν καρστικών φαινομένων, έχει ιστορία 1,5 εκατομμυρίων ετών. Η ωραιότητα των θαλάμων του είναι απερίγραπτη. Η αίθουσα του Σταυρού, με τους ασβεστολιθικούς προσκυνητές, φαντάζει σχεδόν αδύνατον να έχει διαμορφωθεί χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση και όμως, πρόκειται για φυσικό γλυπτό, το οποίο κυριολεκτικά μαγνητίζει τον θεατή.
Η αίθουσα των Μυθικών Ανακτόρων μοιάζει να αποτελεί κατοικία νεράιδων. Οι κρυσταλλοποιήσεις της οροφής δημιουργούν «πολυελαίους», που ξαφνιάζουν με την περίπλοκη δομή τους και την αρμονία των σχημάτων. Η περιοχή γύρω από το σπήλαιο είναι ιδανική για να ατενίσετε τη λίμνη και να νιώσετε τη μαγεία της φύσης.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων
Οι συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου Ιωαννίνων αναπτύσσονται σε επτά αίθουσες, τον κεντρικό διάδρομο και τρία αίθρια, σε συνολική επιφάνεια 1.200 τμ. Τα εκθέματα καλύπτουν μια μεγάλη χρονική περίοδο, από την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου στην Ήπειρο, κατά την Κατώτερη Παλαιολιθική εποχή πριν από 250.000 χρόνια, έως και τη δύση της όψιμης αρχαιότητας κατά τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους (3ος αι. μ.Χ.). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στα ευρήματα από το ιερό της Δωδώνης τα οποία εκτίθενται σε μια αίθουσα αφιερωμένη αποκλειστικά σε ένα από τα σπουδαιότερα μαντεία του ελληνικού κόσμου. Η νέα μόνιμη έκθεση διατηρεί την πανηπειρωτική διάσταση της παλαιάς, όπως την είχε, δηλαδή, εμπνευστεί η πρώτη Διευθύντρια του ΑΜΙ Ιουλία Βοκοτοπούλου. Περιλαμβάνει περίπου 3.000 αρχαιολογικά ευρήματα από όλη την Ήπειρο. Η διάρθρωσή της βασίζεται σε τρεις άξονες: ένα χρονολογικό, ένα γεωγραφικό και ένα θεματικό. Συμπλεκόμενοι οι άξονες αυτοί διατρέχουν τη μουσειολογική ροή επιχειρώντας να αναδείξουν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία και πορεία της περιοχής κατά την αρχαιότητα.
Η γαστρονομική πανδαισία των Ιωαννίνων είναι υψηλών απαιτήσεων. Τα ηπειρώτικα βουνά προσφέρουν μια μεγάλη γκάμα βοτάνων και μυρωδικών, που αρτύζουν τις εκλεκτές πρώτες ύλες. Τα ψάρια της λίμνης, όπως τα χέλια και οι πέστροφες, αποτελούν, μαζί με τα ιδιαίτερα βατραχοπόδαρα, το σήμα κατατεθέν της γιαννιώτικης κουζίνας.
Τα παραδοσιακά γλυκά των Ιωαννίνων είναι ξακουστά σε όλη την Ελλάδα. Το περίφημο σκερ μπουρέκ, που σημαίνει ζαχαρένια πίτα, ο εξαιρετικός μπακλαβάς και τα υπόλοιπα γλυκά του ταψιού είναι μερικές μόνο από τις γεύσεις που θα σας μείνουν αξέχαστες.
Ένα εντελώς πρωτότυπο προϊόν, που δεν μπορείτε να το βρείτε πουθενά αλλού παρά μόνον στα Ιωάννινα, είναι τα ηδύποτα χωρίς αλκοόλ. Πρόκειται για εντελώς ξεχωριστά λικέρ, που προκύπτουν από την ανάμειξη βιολογικού όξου με νέκταρ, βότανα και αρώματα φρούτων. Απολαύστε τα με τριμμένο πάγο.
Στα παραδοσιακά καφενεία της πόλης μπορείτε να δοκιμάσετε τα μοναδικά «σερμπέτια», γλυκά κρασιά με αρώματα φρούτων και λουλουδιών.
Η τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας των Ιωαννίνων είναι από τις σπουδαιότερες εκφάνσεις του ντόπιου πολιτισμού. Τα συρμάτινα ή χυτά κοσμήματα της Ηπείρου, τα περίφημα «τζοβαΐρια», ήταν ξακουστά και εκτός της ελληνικής επικράτειας. Η έκφραση «Η Άρτα με τα Γιάννενα» σήμαινε – και σημαίνει – «όλος ο πλούτος της γης».
Τα πανέμορφα γιαννιώτικα κοσμήματα, σε παραδοσιακά ή πρωτότυπα σχέδια, εξακολουθούν να αποτελούν συνώνυμο της διακριτικής κομψότητας. Λεπτοδουλεμένα σκουλαρίκια, περίτεχνες καδένες, βαρύτιμες πόρπες, αλλά και διακοσμητικά αντικείμενα από ασήμι, είναι κάποια μόνον από τα χειροτεχνήματα που μπορεί να θαυμάσετε στην αγορά των Ιωαννίνων.
Archaeological Museum of Ioannina
The collections of the Archaeological Museum of Ioannina are displayed in seven halls, the central aisle and three atria in a total surface of 1.200 square meters.
Exhibits cover a wide time span from the first appearance of humans in Epirus during the Lower Paleolithic, 250.000 years ago, to late antiquity in late Roman times (3rd century AD).
Great emphasis is laid on the artifacts from the sanctuary of Dodoni which are exhibited in a hall devoted to one of the greatest sanctuaries of the Greek world.
The new permanent exhibition retains the Panepirotic dimension of the old one, as was conceived by the first director of the Archaeological Museum, Ioulia Vokotopoulou.
It comprises approximately 3.000 artifacts from all over Epirus. The exhibition is structured around three different axes: chronological, geographical and thematic.
These intertwined axes underpin the museum’s narrative in an attempt to highlight the area’s distinct character and history during antiquity.